A Ponte Musical das Grandes Vozes participou activamente na xornada do 8 de marzo e fíxoo sen deixar ao lado o seu obxectivo de servir de ponto de encontro das músicas dos países de raíz galega. Para iso, desta vez puxo en destaque as formacións artísticas participantes no certame aRi(t)mar, promovido pola Escola Oficial de Idiomas de Santiago de Compostela.

O programa con ausencia reivindicativa da locutora Isaura Varela abriu a lista de músicas coa estrea de “Nana para elas”, unha canción plurilingüe composta e interpretada por Carmen Penim. Inmediatamente despois soaron António Zambujo, Xoán Curiel e a súa Casa do Terror, Baiuca, Os Quatro e Meia, Pauliña, Sérgio Godinho e Son Trío.

VOTA AQUÍ NO aRi(t)mar

A entrevista central -o “Deixe Falar- estivo protagonizado por Clara Pino, que nos falou do que a súa música debe ao maxisterio de Rodrigo Romaní, do seu paso por Covalblú e Setesaias; e do disco que leva por título Nowhere, composto e gravado con Pablo Vidal. Non perdemos a oportunidade de lle preguntar á artista e docente pola súa valoración do presente da música galega e tamén polos seus vínculos co panorama musical dos diferentes países de expresión galego-portuguesa.

A formación musical galega Satxa celebra o décimo aniversario. Primeiro chamáronse “Satxa na leira”, despois pasaron por diferentes etapas e nestes últimos anos abandonaron a leira e pasaron a ser simplesmente “Satxa”. Con Vítor Inferno, un dos seus integrantes, falamos durante uns minutos na entrega 120 do noso programa:

Segundo Vítor Inferno, o estilo de Satxa está agora consolidado no punk-rock, mais tivo o punto de partida nun punk máis relacionado co folk, con moita gaita, acordeón e frauta. Tras eses inicios, pasaron por un momento máis duro e máis técnico para de novo recuperar a fusión co tradicional no último disco.

 

 

 

Belém Tajes concedeu outra entrevista ao Grandes Vozes. Desta vez para presentar o novo disco, Vudú Volume III, en conversa con Edilson Sanches Tavares.

A primeira das novidades é o propio nome do grupo, Vudú,  con grafía mudada; “máis simple e máis elegante”, en palabras de Edilson Sanches. A segunda sopresa é que Belém e Martitxinha abren camiño, amplían o que facían antes. Desta vez reúnen tamén pinceladas de pop, de rap e mesmo doutros estilos que antes non contemplaban. e conseguiron grazas á creatividade propia e ás contribucións do  saxofonista Nata Estévez,  do baterista Adrián Seixas e  do produtor Nicolás Vieites.

O disco, con deseño de Antonio Seixas, artista das terras de Ferrol, está á venda na Gentalha do Pichel e na libraría Lila de Lilith, en Compostela; na Cova Céltica, na Coruña; e na Fábrica de Sons -Escola de Música, de Lugo. Obviamente, tamén está disponíbel na venda directa a través das redes sociais e nas diversas plataformas dixitais.

Nacido en Euskadi, pasou un tempo en Ourense e agora vive na Coruña. É Juan Pirola, un dos integrantes de Ezetaerre, a banda que “reivindica a arte ao servizo das ideas”, impulsada por tres integrantes que se coñeceron nas aulas da Faculdade de Comunicación Audiovisual e nas loitas reivindicativas polas rúas de Compostela, da Coruña e doutras cidades.

A banda de hip-hop defínese como transversal na estética porque recolle influencias de diversos estilos de música, mais a temática está encamiñada a un obxectivo moi claro: a reivindicación de vida digna, con xustiza social. Música de intervención surxida nas marchas da dignidade, unha meta á que se chega con humildade e solidariedade.

Na nosa conversa falamos tamén da imaxe dos videoclips, reforzo da mensaxe das letras; da especialización de cada un dos integrantes nas tarefas do grupo; e fixemos repaso a cada un dos traballos discográficos.

 

“Aquel_e” é a maneira de identificarmos alguén de quen non coñecemos o nome. Como Miguel Silva non pensaba que a súa intervención artística a través do youtube fose ter moita notoriedade chamouse a si mesmo “Aquel_e” e agora é “Aquel_e artista que canta nun estilo e noutro, que danza e que partilla as súas reflexións a través dun canal de Youtube.

O artista procura un contido cultural de fácil consumo e por iso recoñece como fontes de inspiración aquel vello  Supermartes da TVG, a música de Ana Kiro e Andrés do Barro e incluso os Larpeiros de Benigno Campos. Os seus traballos como youtuber emerxeron á luz durante o proceso de realización do Traballo de Fin de Grao en Filoloxía na USC. A súa investigación sobre Castelao, Manuel Antonio e Rafael Dieste permitiulle descubrir o perfil lúdico duns mozos hoxe considerados clásicos da nosa cultura.

Na súa conversa con Edilson Sanches Tavares e Isaura Varela Fidalgo falamos tamén da súa visión sobre o Luar da TVG (“Luar foi unha revolución para a nosa cultura. Téñolle un cariño enorme a ese programa”), da reivindicación da LGTBIP no seu traballo Orghullo de ser, feito en colaboración co Concello de Rianxo (“As mensaxes entran mellor con melodía”) e da necesaria reorientación da produción cultural en Galiza:

“Hai que mudar moitas cousas na cultura galega. Estamos a un grande nivel.  TEmos moi boa música, moi boa literatura… Mais temos que mudar a cultura pop. Hai que escapar do humor rancio e faltón tipo Landrober. Hai que quitarlle complexos á cultura pop. Na nosa lingua pódese facer calquera tipo de creación: do reguetón ao trap e non só rock, punk e rap. Hai que facer de todos os estilos.”

No capítulo das referencias, Aquel_e deixounos diversas suxetións, entre elas Youtubeiras e youtubeiros, Youtubeiras Rianxeiras,Olaxonmario, Eira Losada, Corasón de churrasco, Baiuca e Chicharrón,